Αν κάποιος αναρωτιόταν 10-15 χρόνια πριν, πως θα είναι η ζωή στην Ελλάδα το 2012, σίγουρα αυτά που ζούμε σήμερα σαν λαός, δεν θα τα περίμενε ούτε ο πλέον απαισιόδοξος νους.
Εν συντομία και χωρίς κανένα ίχνος λαϊκισμού, λέξη που ακούγεται πολύ στο ελληνικό καθημερινό λεξιλόγιο, όπως επίσης κι άλλες λέξεις όπως μνημόνιο, χρεωκοπία, ανεργία, εγκληματικότητα, όρια φτώχειας, ανθρώπινη εξαθλίωση, αδικία, ατιμωρησία, εργασιακή εκμετάλλευση, λαθρομετανάστευση, μετανάστευση Ελλήνων και άλλες πολλές, που δυστυχώς τις βιώνουμε κάθε μέρα σαν λαός.
Τα πράγματα στο Λιμενικό δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερα από αυτά που προανέφερα, αναφέροντας μερικά από τα προβλήματα. Υποστελέχωση σε ορισμένες υπηρεσίες τις τάξης του 60% και 70%, σκάφη και οχήματα σε μεγάλο ποσοστό ακινησίας και όσα δουλεύουν είναι από τον υπερβάλλον ζήλο συναδέλφων ή από χορηγίες (επαιτεία), εγκληματικότητα και νόμοι που δεν εφαρμόζονται, με αποτέλεσμα ο συνάδελφος από όργανο της τάξης και επιτελώντας κοινωνικό έργο να γίνεται εξιλαστήριο θύμα πολιτικών σκοπιμοτήτων και ανυπαρξίας ενός κράτος δικαίου.
Ενός κράτους όπου φοβόμαστε να αρρωστήσουμε εμείς και τα παιδιά μας, ακόμη και αν μας κάνουν γενναίες κρατήσεις κάθε μήνα από τον μισθό μας, δήθεν για ιατροφαρμακευτικά-εφάπαξ-σύνταξη. Κρατήσεις που γίνονται ολοένα και περισσότερες. Και παρ’ όλα αυτά πρέπει να πληρώνουμε για τα φάρμακα μας και τα εμβόλια των παιδιών μας.
Για να μην αναφερθώ σε απλήρωτα οδοιπορικά και πλεύσιμα ετών. Λεφτά τα οποία δικαίως ανήκουν σε συναδέλφους, όπου μαζί με τους απαράδεκτους φόρους που μας επιβάλει το κράτος, πολλοί συνάδελφοι οικογενειάρχες έχουν φτάσει στα όρια της φτώχειας και δυστυχώς εάν ακολουθήσουν οι περικοπές που προστάζει το μνημόνιο 2, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για όλους μας.
Και σε όλη την απαξίωση αυτή της Ελλάδας κάποιοι εισηγήθηκαν για αναστολή Κλιμακίων Ειδικών Αποστολών και αναδιάρθρωση του κανονισμού δήθεν προς το καλύτερο…
Τα κλιμάκια έχουν δώσει και δίνουν καθημερινά τα διαπιστευτήριά τους για την ασφάλεια της χώρας μας, με πάρα πολλές επιτυχίες, και συναδέλφους να ρισκάρουν την ζωή τους καθημερινά, από την μια άκρη της Ελλάδος ως την άλλη, και γι’ αυτό τον λόγο υπάρχει και η ανομοιογενή εκπαίδευση (κάποιοι το επισήμαναν αρνητικά),διότι αλλιώς επιχειρείς στην Κρήτη αλλιώς στην Κέρκυρα αλλιώς στην Πάτρα αλλιώς στην Κω. Για τον λόγο λοιπόν ότι φυλάμε Θερμοπύλες αξίζουμε τα εύσημα και όχι την απαξίωση.
Επίσης πιστεύω ότι είναι άκρως επικίνδυνο αυτό που εισηγήθηκε η επιτροπή, να διοικούν τα κλιμάκια, συνάδελφοι εκτός αντικειμένου Σ.Ε.Α.Λ.Σ. Μην έχοντας τις γνώσεις και την εμπειρία καθώς και την συγκεκριμένη εκπαίδευση, δεν μπορείς να διατάξεις σε επιχειρήσεις όπου ρισκάροντας ζωές συναδέλφων. Κατανοώ την έλλειψη Αξιωματικών στα κλιμάκια και προτείνω σαν λύση όσοι ενδιαφέρονται να περάσουν πρώτα σχολείο Σ.Ε.Α.Λ.Σ κι έπειτα να ενταχθούν στις ομάδες.
Το να διοικείς μια ομάδα Κ.Ε.Α δεν είναι μόνο προγραμματισμός βαρδιών-αδειών-ρεπό και άντε καμιά γυμναστική, είναι πολλά παραπάνω.
Τέλος θεωρώ αυτή την κρίσιμη για την πατρίδα περίοδο, με την λαθρομετανάστευση και την εγκληματικότητα να έχουν πιάσει κόκκινα, με τον κοινωνικό αναβρασμό που επικρατεί στον λαό, την βόρειο Αφρική να φλέγεται από πολέμους καθώς και τα περίφημα πετρέλαια που υπάρχουν νότια της Κρήτης και όχι μόνο, να βρίσκονται σε περίοπτη θέση συζήτησης των μεγάλων δυνάμεων του κόσμου, θεωρώ λοιπόν απαράδεκτη και άκρως επικίνδυνη την εισήγηση της επιτροπής περί αναστολής Κλιμακίων Ειδικών Αποστολών σε διάφορες νευραλγικές περιοχές της Ελλάδος, όπως τα 2 από τα 3 κλιμάκια στην Κρήτη στην Κω στην Χίο κτλ.
Ας αναλάβουν λοιπόν τις ευθύνες τους όσοι συμβάλουν στο κλείσιμο των Κλιμακίων αυτή την δύσκολη και επικίνδυνη για την πατρίδα περίοδο.
Ας φροντίσουν καλύτερα να κάνουν επιτροπές και εισηγήσεις για το πώς θα μπορούμε να παίρνουμε φάρμακα και εμβόλια των παιδιών μας, μιας και τα έχουμε διπλό και τριπλό πληρώσει, χωρίς να μας ξεφτιλίζει ο κάθε φαρμακοποιός-γιατρός, και να αφήσουν κατά μέρους τα Κλιμάκια να συνεχίσουν όπως έχει, το αθόρυβο και ουσιαστικό έργο τους!
